می خواهم برگردم
به روزهای کودکی آن زمانها که:
پدر تنها قهرمان بود
عشق،تنها در آغوش مادر خلاصه میشد
بالاترین نقطه ی زمین،شانه های پدر بود...
تنها دردم،زانوهای زخمی ام بودند
تنها چیزی که میشکست،اسباب بازی هایم بود نه دلم...
و معنای خداحافظ،تا فردا بود نه تا ابد...